Non-Call...(by cyniscos)

h μεγαλυτερη κλοπη στην ιστορια του αθλητισμου

Απο το πολυ καλο blog του cyniscos...Διαβαστε το αυθεντικο εδω!

ΤΡΊΤΗ, 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2011

Α1 Μπάσκετ 2006-07: Το... "non call" που έδωσε τον τίτλο στον ΠΑΟ

Το 2006-07 ο Ολυμπιακός σφάζεται στον τρίτο τελικό της Α1 με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, αφού του στερείται η δυνατότητα να σπάσει το πλεονέκτημα έδρας του Παναθηναϊκού και να πάρει  προβάδισμα με 2-1 νίκες στη μάχη του τίτλου. Ο Ολυμπιακός την προηγούμενη χρονιά επανήλθε στους τελικούς μετά τον κατήφορο των τελευταίων χρόνων, αλλά υπέκυψε με 3-0 στους πράσινους στην σειρά των τελικών. Αυτή τη φορά όμως οι ερυθρόλευκοι εμφανίζονται πιο ισχυροί και όλοι περιμένουν να δουν τελικούς αιωνίων αντάξιους με αυτούς του παρελθόντος, με τον Παναθηναϊκό να προέρχεται από την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, στο φάιναλ φορ που έγινε στο σπίτι του.

Το πλεονέκτημα έδρας το έχει ο Παναθηναϊκός, ο οποίος τερμάτισε πρώτος στην κανονική περίοδο με ρεκόρ 24-2, ενώ ο Ολυμπιακός τερμάτισε στην τρίτη θέση με ρεκόρ 21-5, ισοβαθμώντας με τον Άρη. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης κατατάχτηκε όμως δεύτερη, καθώς υπερτερούσε στην ισοβαθμία, έχοντας κερδίσει τον Ολυμπιακό και στα δύο παιχνίδια στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Στους ημιτελικούς των πλέι οφ όμως, ο Ολυμπιακός θα αποδειχτεί ανώτερος του Άρη παρά το μειονέκτημα έδρας. Μετά τους 4 πρώτους αγώνες οι δύο ομάδες είναι στο 2-2, με τον Ολυμπιακό να χάνει την μεγάλη ευκαιρία για το break στον πρώτο αγώνα του Αλεξάνδρειου, όπου ηττήθηκε με 78-76 στην παράταση, ενώ στους αγώνες του ΣΕΦ ο Άρης δεν μπόρεσε να προβάλλει την παραμικρή αντίσταση, χάνοντας με 14 και 24 πόντους αντίστοιχα. Τo break έρχεται τελικά στον 5ο αγώνα, στον οποίο ο Ολυμπιακός κερδίζει με 83-75 μέσα στη Θεσσαλονίκη και με σύνολο 3-2 στις νίκες προκρίνεται στον τελικό, όπου περιμένει ο Παναθηναϊκός.

Στην κανονική περίοδο οι δύο αιώνιοι μοιράστηκαν τις νίκες και μάλιστα με σπάνιο τρόπο, αφού ο μεν Παναθηναϊκός νίκησε στο ΣΕΦ με 74-73, ενώ ο Ολυμπιακός απάντησε με νίκη στο ΟΑΚΑ με 89-84. Στον πρώτο τελικό στο Μαρούσι, ο Παναθηναϊκός κερδίζει με 79-72 και κάνει το 1-0, με τον Ολυμπιακό να απαντά με νίκη στο ΣΕΦ με 76-72, παρά τα προβλήματα τραυματισμών τα οποία έχει κατά τη διάρκεια των τελικών.

Η κλοπή στον τρίτο αγώνα στο ΟΑΚΑ

Στοιχεία του εγκλήματος

Ημερομηνία: 13/6/2007

Τόπος: ΟΑΚΑ

Εγκληματίας: Πηλοΐδης (διαιτητής)

Σκορ: ΠΑΟ-ΟΣΦΠ 86-85 στην παράταση (κανονικός αγώνας 78-78)

Η μεγάλη κλοπή έρχεται στον τρίτο τελικό που διεξάγεται στο ΟΑΚΑ. Σε έναν από τους συγκλονιστικότερους τελικούς στην ιστορία της Α1, ο Ολυμπιακός δείχνει ικανός όσο ποτέ να σπάσει το πλεονέκτημα έδρας του Παναθηναϊκού και η κανονική διάρκεια του αγώνα λήγει με το σκορ ισόπαλο 78-78. Το παιχνίδι οδηγείται στην παράταση και κάθε λάθος κοστίζει. Ο Ολυμπιακός προηγείται με 84-85 μόλις 9'' πριν από την λήξη, σε εκείνο το σημείο ο Τσαρτσαρής αστοχεί σε τρίποντο, αλλά ο Διαμαντίδης παίρνει το επιθετικό ριμπάουντ και σημειώνει καλάθι που βάζει τον Παναθηναϊκό μπροστά στο σκορ με 86-85. Με 6'' να απομένουν, ο Σκούνι Πεν ξεκινάει την τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού, ο Διαμαντίδης του κάνει σκληρό φάουλ στο κέντρο του γηπέδου στα 3'' αλλά ο άρχοντας του αγώνα, ο διαιτητήςΠηλοΐδης, αποφασίζει να μην σφυρίξει το εμφανές φάουλ, το οποίο σε οποιαδήποτε άλλη φάση του αγώνα θα το έδινε ίσως και αντιαθλητικό. Με αυτό τον τρόπο στερεί από τον Ολυμπιακό το δικαίωμα των δύο βολών και τις όποιες πιθανότητες για νίκη μέσα στο ΟΑΚΑ ή για δεύτερη παράταση, ο χρόνος κυλάει, ο αγώνας λήγει και οι καρδιές επανέρχονται στις θέσεις τους στο ΟΑΚΑ. Προφανώς, ο Διαμαντίδης δεν έπεσε τυχαία πάνω στον Πεν, ρισκάροντας να δώσει δύο βολές που ίσως κόστιζαν ολόκληρο τον αγώνα στην ομάδα του. Και προφανώς, ο Πηλοΐδης δεν μπορούσε να ανεχτεί άλλο το θράσος του Ολυμπιακού, να απειλεί με ήττα μέσα στο ΟΑΚΑ τον πρωταθλητή Ευρώπης.

Τα πρωτοσέλιδα ακόμα και των "αντικειμενικών" είναι αποκαλυπτικά (εκτός από αυτό του φανατικά αντιολυμπιακού Φίλαθλου):

Όσο για τις κόκκινες εφημερίδες:

Το θράσος του Πηλοΐδη

Σαν να μην έφτανε η αλλοίωση του αποτελέσματος στο ΟΑΚΑ, η δήλωση του Πηλοΐδη μετά από τον θόρυβο που προκάλεσε η απόφασή του στην τελευταία φάση του αγώνα, εξόργισε ακόμα περισσότερο τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο εν λόγω διαιτητής εξήγησε την απόφασή του να μην σφυρίξει το φάουλ που ίσως άλλαζε το χρώμα όχι μόνο του νικητή του αγώνα, αλλά και του πρωταθλητή, με την δικαιολογία του περιβόητου "non call". Πρόκειται για έναν άγραφο κανόνα που λέει ότι για παράδειγμα ένα πέναλτι στο τελευταίο λεπτό ενός αγώνα στο ποδόσφαιρο, θα πρέπει να το σκεφτείς καλά πριν το δώσεις, ώστε να μη διαμορφώσεις το αποτέλεσμα. Οι δηλώσεις του όπως δημοσιεύθηκαν [1]:

«Είδα τρεις φορές το παιχνίδι και θεωρώ ότι η διαιτησία ήταν εξαιρετική. Μέχρι την τελευταία φάση όλα πήγαιναν καλά. Εκεί είναι ξεκάθαρο πως υπάρχει επαφή, υπάρχει φάουλ, αλλά νομίζω ότι έκανα καλά που δεν σφύριξα. Είναι κλασική φάση non call. Η επαφή δεν ήταν τόσο δυνατή, ώστε να σφυρίξω, να στείλω το παιχνίδι στις βολές.»

Από τη μία υπάρχει φάουλ, αλλά από την άλλη δεν είναι τόσο δυνατό ώστε να το σφυρίξεις κύριε Πηλοίδη; Αυτές τις οδηγίες προφανώς του έδωσαν οι αφοι Γιαννακόπουλοι, αλλά θα έπρεπε με τις τρεις φορές που είδε το βίντεο, να παρατηρήσει ότι το φάουλ ήταν αρκετά δυνατό. Αλλά νομίζω ότι το φάουλ δεν δίνεται ανάλογα με το πόσο δυνατό είναι. Από τη στιγμή που παραδέχεσαι ότι υπάρχει φάουλ, απλά το δίνεις.

«Δεν πρέπει οι διαιτητές να κρίνουν ένα παιχνίδι, δεν πρέπει να είναι πρωταγωνιστές. Δεν μετανιώνω που δεν έδωσα φάουλ, αν ήμουν και πάλι σε αυτή τη θέση, το ίδιο πράγμα θα έκανα. Δεν ήθελα εγώ να κρίνω το παιχνίδι. Ο Πεν πήγε λίγο δεξιά μετά την επαφή, αλλά δεν νομίζω ότι θα έκανε κάτι διαφορετικό, αν δεν υπήρχε το μαρκάρισμα.»

Και θα έκανε το ίδιο και πάλι. Ευτυχώς για αυτόν, τα επόμενα χρόνια βρέθηκαν άλλοι συνάδελφοί του, πιστοί υπηρέτες του πράσινου καθεστώτος, να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

«Για να το καταλάβουν όλοι, είναι σαν μια φάση ποδοσφαίρου. Ενα μαρκάρισμα στο κέντρο θα το δώσεις φάουλ. Το ίδιο μαρκάρισμα μέσα στην περιοχή, στο τελευταίο λεπτό, θα το σκεφτείς δύο φορές και τρεις φορές για να το δώσεις πέναλτι. Πρωταγωνιστές είναι οι αθλητές κι εγώ δεν ήθελα να κρίνω το ματς με ένα δικό μου σφύριγμα.»

Δεν ήθελε να κρίνει το παιχνίδι με ένα σφύριγμα και αποφάσισε να το κρίνει με ένα μη σφύριγμα. 

«Δεν μετανιώνω...»

Αυτό έλειπε, χαμένος δεν βγήκες...

Εν ολίγοις, ο αμετανόητος κύριος Πηλοΐδης, αποφάσισε να δημιουργήσει δικούς του κανόνες και να κάνει διαχωρισμό των φάουλ, ανάλογα με το πότε και που γίνονται. Προφανώς ξέχασε ότι στο μπάσκετ τα φάουλ και οι βολές κρίνουν παιχνίδια στο τέλος που βρίσκονται στον πόντο.  Με αυτή τη λογική μπορεί ο κάθε διαιτητής να δίνει το δικαίωμα στον κάθε Διαμαντίδη να κάνει ατιμώρητο φάουλ ώστε να ανακόψει την επίθεση του αντιπάλου, όταν αυτός πάει για το νικητήριο καλάθι στην τελευταία φάση. Ένας κανόνας "non call" που δεν εφαρμόζεται πουθενά στο μπάσκετ, αλλά ο ίδιος φρόντισε να του δώσει νόημα και υπόσταση: απαγορεύεται να δώσεις φάουλ κατά του Παναθηναϊκού, όταν αυτό μπορεί να του στερήσει τη νίκη, ή ακόμα και τον τίτλο.

Και επειδή οι τρεις φορές που ο Πηλοΐδης είδε το βίντεο αποδείχτηκε ότι δεν ήταν αρκετές, ακολουθεί το βίντεο με το σκληρό φάουλ του Διαμαντίδη x 9!

Τελικά η νίκη δόθηκε στον Παναθηναϊκό, οι φαρμακοτρίφτες πέταξαν τα πιεσόμετρα και κατέβηκαν να πανηγυρίσουν την ήττα του Ολυμπιακού, σύμφωνα με τη γνωστή δήλωση του ενός: "είμαι πρώτα αντιολυμπιακός και μετά Παναθηναϊκός", ενώ ο ευέξαπτος με την διαιτησία (αναλόγως αν τον συμφέρει ή όχι) Ομπράντοβιτς κοκκίνησε από την χαρά του δηλώνοντας: "έχω τον καλύτερο παίκτη, δεν χρειάζομαι την βοήθεια των διαιτητών". Τη νίκη στην έδωσε όμως ο διαιτητής, όχι ο... καλύτερος παίκτης σου. Για την ιστορία, στους επόμενους αγώνες, ο Ολυμπιακός ισοφάρισε τη σειρά στο ΣΕΦ εύκολα με σκορ 78-68, ενώ ο Παναθηναϊκός έκανε το 3-2 και πήρε τον τίτλο στον τελευταίο τελικό στο ΟΑΚΑ με 89-76.

Συνοπτικά τα αποτελέσματα των τελικών (με πράσινο η κλοπή στον Ολυμπιακό):

1ος ΟΑΚΑ    ΠΑΟ-ΟΣΦΠ   79-72      (1-0)

2ος ΣΕΦ     ΟΣΦΠ-ΠΑΟ   76-72      (1-1)

3ος ΟΑΚΑ    ΠΑΟ-ΟΣΦΠ   86-85 παρ. (2-1)

4ος ΣΕΦ     ΟΣΦΠ-ΠΑΟ   78-68      (2-2)

5ος ΟΑΚΑ    ΠΑΟ-ΟΣΦΠ   89-76      (3-2)